ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | ||
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
عکس از : امیر حمداد
مشخصات ظاهری : این پرنده 60 تا 66 سانتی متر طول دارد و هم اندازه کور کور سیاه
است ، با این تفاوت که دم و بال هایش بلند تر است و دو لکه سیاه د ر زیر بال ها دارد.
رنگ پر و بال این پرنده بسیار متنوع است و به رنگ های قهوه ای کم رنگ تا بلوطی
خرمایی و سیاه دیده می شود. دمش سفید تا کرمی و فاقد نوار انتهایی است.
پوشپر های آستری بال قهوه ای ، زیر تنه بی رنگ ، روتنه قهوه ای تا خرمایی و انتهای
شاهپر های بال ها سیاهاست. در نژاد بی رنگ ، انتهای شاهپر ها سیاه دیده نمی شود. در
پرنده ی جوان ، انتهای پرهای دم ، رگه رگه ، با نوک تیره دیده می شود. این پرنده در
جستجوی شکار بالبازروی و درجا بال زنی می کند و با دیدن شکار شیرجه می رود.
صدا : صدای این پرنده شبیه سارگپه معمولی اما آرام است
زیستگاه : این پرنده در دشت های وسیع ، نواحی نیمه بیابانی ، کوهستان ها و مناطق بی
درخت به سر برده ومعمولا روی زمین و گاهی نیز روی تک درخت ها آشیانه می سازد.
در ایران بومی و نسبتا فراوان است.
حفاظت : این پرنده در زمره پرندگان حمایت شده است و چنین به نظر می رسد که در حال
حاضر نیازی به اجرای برنامه ی ویژه ی حفاظتی ندارد.