من کوهنوردم

بنام خالق کوهها

یادم باشد من کوهنوردم ! حرفی نزنم که به کسی بربخورد، نگاهی نکنم که دل کسی بلرزد، خطی ننویسم که آزار دهد کسی را. یادم باشد من کوهنوردم ! جواب کین را با کمتر، از مهر

و جواب دورنگی

را با کمتر از صداقت ندهم .یادم باشد من کوهنوردم ! باید در برابر فریادها سکوت کنم، و برای سیاهی ها نور باشم .

یادم باشد من کوهنوردم ! از چشمه درس خروش بگیرم، از کوه ایستادگی و از آسمان درس پاک زیستن، را و بدانم که سنگ خیلی تنهاست .

یادم باشد من کوهنوردم ! باید با سنگ هم لطیف رفتار کنم مبادا دل تنگش بشکند .

یادم باشد من یک کوهنوردم ! کوله پشتی ام را که نمادی از عشق و وفاداری است به خار و خس نفروشم.

یادم باشد من کوهنوردم ! برای درس گرفتن و درس دادن به دنیا آمده ام نه برای تکرار اشتباهات گذشتگان .

یادم باشد من کوهنوردم ! زندگی را دوست دارم و هرگاه ارزش زندگی یادم رفت درچشمان حیوان بی زبانی که به سوی قربانگاه میرود زل بزنم تا به مفهوم بودن پی ببرم.

یادم باشد من کوهنوردم ! میتوان با گوش سپردن به آواز شبان دوره گردی که از شازش عشق میبارد به اسرار عشق پی برد و زنده شد.

یادم باشد من کوهنوردم ! معجزه ی قاصدک ها را در مسیر صعود به قله باور داشته باشم و بدانم گره تنهائی و دلتنگی هرکس فقط به دست دل خودش باز میشود و هیچگاه لرزیدن دلم را پنهان نکنم تا تنها نمانم .

یادم باشد من کوهنوردم ! هیچگاه از راستی نترسم و نترسانم.

یادم باشد از بچه ها میتوان خیلی چیزها آموخت و پاکی کودکیم را از دست ندهم، که زمان بهترین استاد است .

یادم باشد من کوهنوردم ! یادم باشد قبل از هر کار انگشت به پیشانیم بزنم تا بعدا با مشت بر فرقم نکوبم و با کسی دشمنی نکنم شاید روزی دوستم شود و قلب کسی را نشکنم.

یادم باشد من کوهنوردم ! زندگی ارزش غصه خوردن را ندارد لذا پل های پشت سرم را ویران نکنم .

یادم باشد من کوهنوردم ! امید کسی را از او نگیرم شاید این تنها چیزی است که او دارد.و بدانم که عشق کیمیای زندگی است.

یادم باشد من کوهنوردم ! زند ه ام ! انسانم! اشرف مخلوقاتم!

یادم باشد آدمها همه ارزشمندند و همه میتوانند مهربان و دلسوز باشند....

یادمان باشد ما کوهنوردیم ! بیائید همگی یادمان باشد و به هم یاد آوری کنیم زندگی زیباست، زندگی زیباست به شرط آنکه معجزه قاصدک ها را در مسیر صعود به قله باور داشته باشیم.